Esta lei pretende a ordenación dun réxime xurídico común da relación xurídica subvencional nas diferentes administracións públicas, como finalidade nuclear da lei 38/2003, de 17 de novembro, xeneral de subvencións,, ha de conciliarse, dentro do respecto á regulación básica, co desenvolvemento do réxime xurídico propio correspondente ao ámbito competencial autonómico. Neste sentido, é obxecto desta lei o establecemento dunha regulación congruente coas peculiaridades da organización da Administración da Comunidade Autónoma e os seus mecanismos de financiamento, impulsora da xestión eficaz e eficiente dos seus recursos, pero que, ao tempo, profunde en salvagárdaa do interese público.

Esta lei tamén é de aplicación ás entidades locais de Galicia, aínda que cunha previsión de adaptación regulamentaria que atende ás específicas condicións de organización e funcionamento das mesmas.

A lei procura ao longo do seu articulado a aplicación de principios xurídicos básicos na materia subvencional, mediante a adopción de medidas concretas adecuadas aos seus enunciados. A transparencia, eficacia e eficiencia na xestión fundamentan, entre outras, as obrigacións de publicidade en distintos momentos dos procedementos, a asunción a nivel legal das directrices básicas dos rexistros de subvencións, o fomento do uso intensivo das tecnoloxías da información e das comunicacións na tramitación administrativa e a implantación do procedemento abreviado de concesión.